Maandag vakantie voorbij

Wow ik ben er alweer een week, of eigenlijk pas, want ik heb al zoveel gedaan dat het lijkt of ik er al minstens twee weken ben. Ook omdat ik al aan veel dingen gewend ben. Zo dacht ik er vandaag aan hoe raar het in Nederland gaat zijn om geen mensen langs/op/overde snelweg te zien lopen. Terwijl het natuurlijk juist logischer zou zijn als ik het hier nog steeds vreemd vind dat mensen dat doen, maar daar ben ik dus al best aan gewend. Ik denk ook dat ik thuis pas echt een soort cultuurshock krijg, omdat ik het nu allemaal over me heen laat komen.

Los daarvan had ik vanochtend weer heel erg zin om de kindjes van Fikelela te zien. Het zijn zulke schatjes! De vakantie is voorbij, dus alles was weer 'normaal'. De pre-school kinderen waren er dus niet met het ontbijt. Er was ook even een nieuw meisje gekomen, die leuk meespeelde met de rest en dat ging hartstikke goed. Verder was het een rustige, maar fijne ochtend. We hebben poppenkast gespeeld, met strandballen gespeeld buiten, een oefening met letterherkenning A B C gedaan(wat voor de meesten nog wel moeilijk was) en liedjes gezongen(liedjes en namen ken ik al veel meer!)
Florence is voor de eerste keer naar de kliniek gegaan, omdat zij een combi doet van orphan care en health care. Ze vertelde dat het heel apart was, om meerdere redenen: het was druk terwijl de kliniek een soort huis was(klein dus), mensen droegen gewoon mutsen en sjaals terwijl het vandaag heel warm was(voelde als 30 graden), ze was de enige blanke, maar ze had een donker kindje bij zich van Fikelela, dus twee mensen vroegen of het haar dochter was en daarnaast had bijna iedereen tuberculose.
Ook interessant en raar om zulke verhalen te horen!

'S middags gingen we naar een nieuw project, wat in de vakantie dus niet doorliep voor ons. Om 14.00 gingen we dus op weg naar 'Home from Home'. Home from Home bestaat uit meerdere huisjes en een gebouw met klaslokalen en een tuin waar de kinderen samenkomen als naschoolse opvang. In de huisjes wonen gemiddeld 8 kinderen met ouders, maar een soort oppasouders/pleegouders (niet hun eigen ouders). De kinderen die er wonen kunnen tussen de 4 en 14 jaar zijn.
Wij waren er dus op de kinderen na school te vermaken en te helpen met lunch maken. We begonnen met dansen, omdat dat een goede 'warming up' is voor de middag. Hilde geeft in Nederland streetdance les, dus ze had een dans bedacht en het ons geleerd. Daarna gingen ze met ongeveer 30 kids eten in een klein lokaaltje. Wat een chaos en geschreeuw en hectiek! We deden daarna een voorstelrondje, maar heb niet één naam kunnen onthouden door de drukte(en de namen opzich al een beetje natuurlijk haha).
Na de lunch gingen we een spel doen om hun rekenvaardigheid en rekentekens te oefenen. De tafels worden ingedeeld op niveau en zo kan het dus makkelijk zo zijn dat een kind van 9 en 12 aan dezelfde tafel zitten. Ook hierbij was het lokaal weer gevuld met geschreeuw, geren en enthousiasme.
Hierna gingen we alweer naar huis. Wat misschien ook maar goed was, want het was echt druk en voor de eerste dag best intensief.
Eenmaal thuis weer geëvalueerd(doen we elke dag van elk project) en lekker gegeten! Rest van de avond chillen:)

Morgenmiddag weer naar GAPA, maar omdat de vakantie voorbij is, kunnen er wel 200 kinderen zijn. Ik ben benieuwd!
Good night x

P.s. Een andere vrijwilligster wist vanochtend te vertellen dat er weer brand was geweest in een township, waarbij een vrouw is verbrand. Gebeurt blijkbaar regelmatig; het waaide gister ook hard. Heel heftig!